Şu gebelik günlüklerini benim kadar biriktirerek yazan olmamıştır herhalde. Her hafta tıkır tıkır yazamadığım için üzülüyorum aslında, hatta kendime kızmaya varıyor bu üzüntü. Modern hayatın vazgeçilmezi, muhtemelen hepimizin içinde de az çok olan mükemmeliyetçi yanım pörtleyip yargılayacak oluyor ama burası...
Blogcuanne.com’da okuduğum ‘Tek Çocuklu Kadın Manifestosu’ndan sonra bir ‘Görüyorum ve arttırıyorum: çocuksuz kadın manifestosu’ yazmayı kendime bir görev bildim. Çocuksuz bir insanın annelik sitesinde ne işi var diye sorulabilir tabii ama mesele çocuklu olmak ya da olmamak değil, mesele dünya...
Anne İtirafları’na Instagram’da bir sayfa açtık geçenlerde… Çoğul konuşuyorum çünkü kollektif bir aklın ve çabanın sonucuydu. View this post on Instagram Neredeyse iki sene önceydi, bir sabah “Yardım etmek istiyorum” başlıklı bir e-posta aldım. “Bu sabah ‘Blogcu Anne’ye yardım etmem...
Bu yazıyı yazmaya 4 hafta önce başlamıştım ve başlığı “Özge’nin Gebelik Günlüğü – 9. Hafta” idi. O gün yazdığım kadarının sonuna geldiğimde telefonumdaki gebelik uygulamasından çın sesiyle bir uyarı geldi: “Tebrikler, 10 haftalık hamilesin!”. Dur yanlışın olmasın diye bakarken hakikaten...
İş için İstanbul’a gittiğim 5 günü saymazsam, 5 haftadır Bodrum’un yerlisi gibi yaşıyorum. Yerlisi gibi derken, halk plajlarına gidiyor, toplu taşıma araçlarını kullanıyor, pazardan alışveriş ediyor, çocukları burada parka götürüyorum. Bodrum’un ne kadar yerlisi kaldı tartışılır tabii, nüfusun ciddi bir...
Hamile olduğumu öğrendiğim 5. haftadan itibaren 3. doktor kontrolüme de gittim ve sanırım artık bu kontrolleri rutine sokabildik. İlkinde sadece keseyi görebilmiştik. Ertesi hafta kalp atışını duymuştuk. O kontrolde doktorum “2 hafta sonra tekrar görüşelim, sonra ayda bir görüşmeye başlarız”...
Blogcu Anne Annelik her zaman tozpembe değil