Öncelikle şunu söylemeliyim ki anne babalarından ayrı kalan çocuklara çok acıdığımdan değil. Yardıma ihtiyacı olana yardım ederim, sevgiye ihtiyacı olana sevgi, karnı aç olana yemek veririm ama acımam. Kalıcı çözümler, olmuyorsa imkânım kadar yardım bulmaya çalışırım. Eğer bunları yapamıyorsam kendime acırım, acizliğime, beceriksizliğime…
Yolda can çekişen hayvanı cebimdeki para gidecek diye veterinere götürmeyip görmezlikten gelirsem cebimdeki paraya sahip olmama acırım. Sokakta üşüyen çocuğa çıkarıp markalı diye montumu veremiyorsam o markalı montu giyen bedenime acırım. Karlı havada sokakta açlıktan titreyen bir hayvan gördüğümde, gidip de bir tas yemekle geri dönmüyorsam sahip olduğum akla acırım.
Kısacası, yapabilecekken yapmadıklarım yüzünden kendime acırım da elinde olmadan yapamadıkları için karşımdakine acımam.
İşte tam da bu yüzden, bir çocuğa daha bakabilecek, sevebilecek durumdayken, ihtiyacı olan bir çocuğun yanında olabilmek için koruyucu aile oluyorum. Bunun “vah vah, tüh tüh, kendi çocuklarına daha fazla imkân sunabilecekken bir başka çocuğa neden ki, ben de çok acıyorum bu yavrulara ama” gibi bir durumu yok.
Hayat yolumu, hep nasıl daha fazla iyi insan olabilirim, nasıl başkalarına fayda sağlayabilirim çıtasını yukarı çekerek, çizmeyi kendime görev edindim. Benim hayattaki tek hırsım bu. Çok yoruluyorum bazen ama gerçekten inanılmaz mutlu ve huzurluyum.
İyi ki yoruluyorum, yorulmasaydım vücudumdaki her bir kasa ayrı acıyabilirdim mesela. Bu arada dünya üzerinde öyle insanlar var ki ben daha yolun çok başındayım…
Nihal
Yazınızı okuyunca çok duygulanım. Çok güzel bir yazı olmus, sizi takdir ediyorum. Bende bir çocuk annesiyim. Zorda kalmış veya kimsesiz bir çocuk gordugumde hemen aklıma kendi evladım gelir. Bu yüzden gordugum bütün çocukları kendi evladima bakar gibi bakar severim. Sizi tekrardan tebrik ediyorum..
Bakış açınız ve yüreğinizin kocamanlığı için çok çok kutluyorum sizi, herkese örnek oluyorsunuz…Hırsınız sadece bu ve hep sizinle olsun.
Önünüzde saygıyla eğiliyorum.
Ben de aynı şekilde 🙂
Sizin gibi insanlar iyi ki varlar..Bizler de bir nebze örnek alırız inşallah…