Instagram’ı ben en çok, o an yapıyor olduğum şeyi paylaşmak için kullanıyorum. Hikâyelerim genelde bir yerden bir yere giderken yaptığım çekimlerden oluşuyor: Derya’yla okula giderken/okuldan dönerken, karşıdaki bir toplantı için vapura yetişmeye çalışırken, vapurda boğaza/bulutlara bakıp kendi kendime terapi yaparken…...

Hani hep derler ya “Anne olunca anlarsın!” diye… Bu cümle çoğu zaman ‘başına gelecek var’ anlamında mı yoksa ‘ah o tarifsiz sevgiyi sen de tat’ manasında mı kullanılıyor, pek emin değilim. Ama bir serzeniş içerdiği kesin. Geç sayılabilecek bir yaşta,...

19 Mayıs törenlerinde şakalaştıkları için bir öğretmen tarafından okulun bahçesinde şiddet gören iki çocuğun dayağa maruz kaldıkları anın videosu sosyal medyayı ayağa kaldırdı. Herkes bunun kabul edilemez olduğunu, böyle öğretmenin olmaz olmasını falan söyledi. Haber çabuk geldi: Öğretmen açığa alındı...

İnsan hamile olduğunu öğrendiğinde bir heves başlıyor okuyup araştırmaya, keyifli günlükler tutmaya. Gebelik ilerledikçe o ilk heyecan yerini başka bir duyguya bırakmaya başlıyor, en azından benimki tam olarak böyle oldu. İçimde üç adet minik tohum olduğunu bilmek ilk zamanlar heyecan,...

Okula başlasın diye gözünün içine baktığım bıdığım da okullu oluyor ve ben panikteyim! Derya’nın okula Eylül’de başlaması üzerine plan yapmıştık ancak o da, ben de evde yorulduk. Sıkıldık. Araya yaz girip Bodrum’a kaçmadan önce ısınma turları atsın istedik ve geçen...

Bundan 10 sene önce bugün, 33 yaşında, henüz iki buçuk senelik, tek çocuklu bir anne olarak laptop’ımı kucağıma aldım ve blog yazmaya başladım. Son zamanlarda, çeşitli sebeplerden dolayı düzenli ve sık olarak yazamasam da, 10. yılın kutlamayı hak ettiğini düşünerek...

Üçüncü bebeğime hamileliğimde en sık duyduğum soru “Kız mı, erkek mi?” idi… Ne zaman bu soruyu duysam, “Oğlan” diye yanıt verirdim ben de… Şöyle: – Kız mı, erkek mi? – Oğlan. Ondan sonra muhabbet normal seyrinde devam ederdi (normal seyrinde...

Annelik Her Zaman Tozpembe Değil kitabımın üzerinden altı yıl geçti. Çok heyecanlanmıştım onu yazarken, çok da sevmiştim. Ancak çok geride kaldı. Uzun zaman önce, çok çok uzak bir galakside… Çok şey değişti o zamandan bu yana… Çocuklarımın sayısının ikiden üçe...

Aşağıdaki yazı Blogcu Anne okurlarından Pınar Ç. tarafından kaleme alındı. Gözlerini kırpıştırdı. Beline yel mi girmişti gene? Üstünden sıyrılmış tişörtünü düzeltti. “Yamuk yumuk uyumaktan hep, of..” diye düşünerek yatakta doğruldu. Dişini fırçalamaya fırsat kalmadan sızmıştı gene. Makyajını da çıkaramamıştı. Sabahın...

Bir buçuk ve dört buçuk yaşında iki çocuk annesi olarak, tüm çocukların yıldız tozlarından yapıldığına inanıyorum. Onların kalpleri ve beyinleri, bizim şimdiki halimizle anlayabileceğimizden, kavrayabileceğimizden bambaşka bir evrede ve düzlemde… Farklı ortamlarda öğrendiğim birçok bilgi, çocuk hallerimize daha hayran bırakıyor...