Anne İtirafları

Bekliyor sanki. Merdivensiz bir kuyuda kalmış gibiyim. Sesimi artık ben bile duyamıyorum. O kadar cılız ki.

Edebildiğim tek yer burası. Bunları yazarken eşim ve oğlum uyuyor. Eşim ağladığımı duysa ağlamam bile suç. Onu rahatsız ettiğim için suç. Üzüldüğüme zerre üzülmez. Gerçekten nasıl olduğum ile şimdiye kadar kimse samimi olarak ilgilenmedi. Evladıma kıyabilsem belki son veririm ama kıyamıyorum. Ama bazen o bile benim için yeterli bir sebep olacakmış gibime gelmiyor. Korkuyorum. Ama o malum son beni

ben yetersizim. Bu anneliğim için de böyle eşliğim için de gelin sıfatım için de evlat olarak da kardeş olarak da teyze olarak da arkadaş olarak da. Bu kadar insan yanılıyor olabilir mi? Kendimi kötü ve bir pislik gibi hissediyorum. Keşke bunu sonlandırmanın bir yolunu bilsem. Çıkış yolu bulabilsem. Hep eksik olmaktan hep suçlu olmaktan çok yoruldum. Bunları yazabildiğim ve kendime de itiraf

Kendimi çok değersiz ve kimsesiz hissediyorum. Hayatta hiç kimse için önemli değilim ve bensiz de hayat herkes için aynı olur diye düşünüyorum. Kendimi çok çirkin, başarısız, değersiz hissediyorum. Evliyim ve bir oğlum var. Ama eşimden beklediğim ilgiyi ve desteği göremiyorum. Çok mutsuzum yalnızım. Bu duygudan boğulmak üzereyim ama kimse farkında değil. Her ilişkimde ben suçluyum ben düşüncesizim

Çocuklarına banyo yaptirmaktan benim kafar nefret eden var mı acaba?

Ailemden uzak bir şehirdeyim, yalnızlığa o kadar alışmışım ki annem geldi ikinci günde dirdirindan kaçacak yer arıyorum. Kafama göre iş yapıp kafama göre keyif yapmaya alışmışım. Uzaktan seviyorum herkesi. Misafirlik en fazla bir gün olmalı.

Şu an iki çocuğumu uyuttum kendime vakit ayırdım ve radyo dinleyip anne itiraflarını okuyorum bu arada eşimi çok seviyorum ona da sık sık söylerim.. Neden bilmiyorum ama buraya da yazmak istedim hayat ailemle çok güzel çok şükür ❤❤❤

Bekar anneyim, canımdan bezdim.
7 yıl sonra ilk defa, babasını arayıp al şu çocuğu sen bak artık, benden bu kadar….. diyecek durumdayım. Hâlbuki evladım canımdı. Ne ara bu hâle geldim 😢

Evliliğimde ne zaman mutlu oldum biliyor musunuz? Erkeklerin az gelişmiş yaratıklar olduğunu ve soylediklerimizin çoğunu anlayamadıklarıni fark ettigimde. Zekası hinliklere çalışan adam bile beş kelimeden fazla cümleleri anlayamıyor.

Berbat bir eğitim sisteminde yetişmiş öğretmenler çocuklara bir şeyler öğrenecekler hey yavrum hey. Biz gerçekten bir şeyleri sadece yapmış olmak için yapıyoruz. Okulumuz var, eğitimimiz yok. Vergisini verdiğim eğitim için bir de
(zorunlu) bagis bekliyor okul. Size sadece siktirin gidin diyorum. Siyasiler kendi minyatürlerini yaratacak diye nesiller heba oluyor.