Anne İtirafları

Bodrum’a yerleşeli bir yıl oldu. Şu an çok doğru bir karar verdiğimizi düşünüyoruz, İstanbul’dan buraya kaçarak. Karantinadaki hayatımız eski hayatımızdan çok da farklı değil. Ama tedirginiz. Salgın Türkiye’de var olduğundan itibaren buraya akın akın insan geldi. Burada 3 hastane var,17 yoğun bakım odası var. Şimdi buraya gelen insanlara ne desem.Hiçbir gerekçe yeterli gelmiyor, bu yapılan şeye.

Uzun yıllardır asosyal sayılırım. Pek kalabalıklara karışmayan kimseyle gidip gelmeyen kendi halimde biriyim. Evde yalnız kalmak bir şeylerle uğraşmak okumak izlemek hep doyurmuştur beni. Bu karantina günlerinde zaten hali hazırdaki hayatımı yaşadığım için pek yadırgamıyorum olan biteni. Ortalık daha sakin daha huzurlu. İlk defa asosyal olmam bir işe yaradı

Evliyim ve bir çocuğum var. Allaha şükür mutlu bir ailem var, bazen eski sevgilimi düşünüp profiline giriyorum o onu arzuluyorum. Acaba onla evli olsam nasıl olurdu diye düşünüyorum. Sonra da kendimi suçlu hissediyorum. Allaha dua ediyorum bu düşünceleri bastırıyorum. Kocama ve çocuğumu ihanet edemem. Bu düşüncelerimin sebebi ise eşimin hiçbir isteğimi zamanında karşılaşmaması.

10.sinif ve 8. Sinif iki cocugum var dersleri iyi ye yakin orta derecedeydi uzaktan egitimle uyum sagliysmadik. Malum ikisi de ergen akillari bes karis havada eba ya diye oturup tum gun bilgisayardalar. Egitim hayatlari bitti gibime geliyor . Allah rizklarini kolay etsin.

Yüksek lisansı dondurma kararı aldım,tez yetiştirme telaşım bitti.Malum karantina;misafir geldi-gelecek ortalık toplayım derdi bitti.Eşimin eve gelişine yemek yetiştireyim derdi bitti.Temel temizlik ve basit yemekler dışında tüm gün kızımla oynuyorum.O uyuyunca da film izleyip,kitap okuyorum.Beni yoran şey annelik değil annelik dışındaki işlermiş.

Pandemi günlerinde sevgilimi özledim. Evli ve iki çocukluyum. Berbat bir insan olduğumu düşüneceksiniz ama gerçek bu.

Dibin dibi itirafına ithafen;2019 yay ların yılı dediler oh be dedim Eşim işinden oldu,haftasına hamile olduğumu öğrendim havalara uçtum zira zaten çok istiyorduk bebeğimizin olmasını..20.haftada sonlandırmak zorunda kaldık gelişimi durduğu için🥺 2020 oğlak ın yılı dediler eşim oğlak hadi onun şansına dedim ama yıl sonunu görüp görmeyeceğimiz meçhul şu an…allah sonumuzu hayır etsin inşallah

Çekip gitmek istiyorum ben. Kendi başıma yaşadığım bir hayatım olsun istiyorum sadece kendim. Ama çocuğum. Doğan cüceloglu annen yoksa kimsen yok derken ben oğlumu düşünüyorum. Kendimden mi vazgeciyim ondan mı. Belki bir gün anlar beni diyorum bazen büyüdüğü zaman anlar beni. Sonra hayır diyorum. Ben oğlumun bir köşede yalnızlıktan ağlamasına asla izin vermiycem

Allah’ım bitsin şu lanet hastalık yoksa ben vallahi deliricem,4 yaşında zaten her şeyden çok çabuk sıkılan kızımı oyalamak çok zordu şimdi halimi siz düşünün,saçımı başımı yolucam artık, her şeye ağlıyor sürekli ilgi istiyor tüm ev ahalisi onu memnun etmek için çabalıyoruz ama hiç mutlu değil…bir an önce geçsin su günler yarabbim,bana kalsa aylarca evden çıkmayabilirim ama bu çocukla nasıl olcak😭

Hiç evlenmedim, bir oğlum var. Bu zamana kadar market posetlerini taşıma kısmı dışında hiçbir erkeğe gerek duymadım.
Ev taşırım, nakliyeyi organıze ederım, boya, badana yaparım, musluk onarırım, vidası cıkmış dolap kapaklarını hallederim vs.
O güne kadar.
Banyodaki böceğe.
Oturup gecenin 5’inde dertlendım sigara içtim.
Bir böcek bana tüm hayatımı sorgulattı.