Derya ilk doğduğunda bayağı bir süt sağmıştım süt miktarı oturuna dek… Sürekli beraber olduğumuzdan çok fazla vermeme gerek olmasa da evde olmadığım zamanlarda imdadımıza yetişiyor. Yoga Terapiye gidiyorum dedim ya, Cumartesi günleri de var dersler. Normal şartlarda gitmem çok olası...
Yerimizde duramadığımız bir hafta geçirdik sayın seyirciler. Üst üste üç gün konuşmalar, etkinlikler, konferanslar falan derken benim sırtımın şasesi iyice kaydıydı – taa ki Perşembe günü Yoga Terapi seansına gidene kadar. Amanın o ne güzel şeymiş öyle… Sanki üzerimden kamyon geçmiş...
Bu hafta hamileliğim boyunca hiç dinlemediğim kadar müzik dinledim, âdeta ergenliğime döndüm: Kurban, Duman, Rashit, Bon Jovi, Metallica ne bulduysam dinledim. Evde kimsecikler yokken azıcık dans etmiş de olabilirim. Yine doktor kontrolü vardı tabii, haftalık rutinim olduğu üzere. İki haftadır...
NYTimes.com sitesinde yayınlanan bu yazı Ebrar Güldemler tarafından Türkçeleştirildi. *** “Fotoğraflarımı İnternette Paylaşma Anne!” Çocuklar böyle söylüyor. Araştırmacılar, çocuklara ve ebeveynlere teknolojiye dayalı kuralları tarif etmelerini istedi. Ebeveynler ve çocuklar birçok konuda mutabıktı: Araba kullanırken mesaj yazma. Biriyle yüzyüze sohbet ederken internette mesajlaşma....
Seneleeeer seneler önceydi (şimdi baktım, üç buçuk sene olmuş) Gurme Bebek’in bir etkinliğinde tanışmıştım Seda Öztezel’le… Pırasalı köfte ve ‘Anne Cipsi’ o günden bana yadigar kalan tariflerdir. Bizim çocuklar büyüdü, ve yemek konusunda çok seçici olmadıklarından çoğu şeyi yedirebiliyorum onlara…...
‘İlk 1000 Gün’ ifadesini yeni duymaya başladık. En azından kendi adıma öyle olduğunu söyleyebilirim. Sosyal medyadaki paylaşımlar ve gazetelerdeki ‘İlk 1000 Gün Beslenmesinin Önemi’ şeklindeki haberler sayesinde haberdar oldum bu süreçten. Neymiş bu ilk 1000 gün? Bebeğin ana rahmine düştüğü...
Blogcu Anne Annelik her zaman tozpembe değil