Etiket Arşivi: 16. hafta

Evet, “hoş geldin anneliğim” demiştim size bir önceki yazımda ve gerçekten işte hissettiğim haftalar cidden başladı. Hala enerjim eksik, hala yüzde yüz hissetmiyorum, hala birden ah uzanmam lazım gibi yakınmalarım var tabi, ama hiç lafı olmaz. Sevgilime artık cevap veren,...

Gebe olduğumu tam olarak hissettiğim bir haftadan geliyor bu yazı. ‘Ne güzel yea şu haftaya kadar geldim hala kotlarımla geziyorum kıh kıh kıh.’ derkeeen göbüşten bir “Hoaaap!’”geldi. ‘Yıkanmış kota girememe sendromu’nu biliyorsunuzdur. İşte benim kotlar yıkanınca hepsine elveda demek zorunda...

Merhaba, BlogcuAnne’yi okumaya ilk ne zaman başladım bilmiyorum. Ama bildiğim bir şey var: o zaman anne olmayı planlıyor değildim. “E ne işin vardı anne blogunda?” derseniz onu da bilmiyorum. Sadece anne bloglarını ve BlogcuAnne’yi okumayı hep çok sevdim. Şimdi kendi...

Merhabalar, Bu hafta da 2 günlük bir İtalya uçuşunu atlattık. Önümüzdeki 1 hafta uçuşum yok (şükür!) sonraki 2 hafta üst üste 2 seyahatim daha olacak. Sonrası biraz daha sakin görünüyor. Önceki haftaki seyahatimde bir müşterim sunumun sonunda çıkarken “by the...

Buzzz gibi soğuk İstanbul’dan herkese merhaba sevgili okuyucular. 16. haftayı tamamlayıp, 17.ye başladık. Yolun yarısına yaklaşıyorum ve biliyorum ki asıl şenlik bundan sonra başlıyor. Çünkü bence hamileliğin en güzel yanı bebeğin hareketlerini hissetmek, en zor yanı ise koca karnın ve...

Bu haftanın yazısını İzmir’den yazıyorum. Çokça güneşli, ılık, şeker gibi bir gün bugün, ama canım İzmirli hemşerilerim yine yünlü, dik yakalı kazaklar, paltolar içinde soğuklardan çok muzdarip. Bayılıyorum buna! Haftanın en güzel yanı aileme, arkadaşlarıma kavuşmuş olmak ve yine bir...

Herkese merhaba! Bu hafta sizlere Düzce- İstanbul otobüsünden sesleniyorum! Doktor kontrolü için taa Akçakoca’ya gidince dönüş akşamı buluyor, yazılar da böyle otobüs yolculuğuna kalıyor! Üçlü testin sonucunu aldık, riskin en az olduğu gruptaymışım, şimdinin yeni moda deyimiyle “sıkıntı yok” yani....

Bu hafta yazıma başlamam çok zor oldu. Günlüğümü yazmaya başlarkenki amacım hem kendime hem de benimle benzer durumları yaşayanlara umut olmaktı. Dünyanın bin bir türlü kötülüğünden, kasvetinden uzak yeni tomurcuklanan hayallerimi paylaşmak, içimde doğduğu ve büyüdüğünü hissettiğim ışığı yayabildiğim kadar...

Geçtiğimiz haftayı özetlemek istesem iki kelime kullanmam yeterli: ÇOK.SICAK. Ben hayatımda böyle bir şey görmedim. Düzelt: Gördüm. Hatta hayatımın büyük bölümünü de böyle geçirdim. MERSİN’DE! Evet, rutubetten nefes alamamak, duştan çıktıktan sonraki 5 dakika içinde tekrar yapış yapış olmak isteseydim...

Yeni bir haftadan merhaba, Bu bayram oğlumun anne karnındaki ilk bayramıydı. Hem bayramlaştık, hem de birbirinden güzel bayram hediyelerimizi aldık. Eşim ‘bizim alışveriş yapmamıza gerek yok, baksana bir sürü kıyafet geliyor’ deyip duruyor. İlk günü ziyaretle geçirdikdikten sonra, ikinci gün...