Instagram’ı ben en çok, o an yapıyor olduğum şeyi paylaşmak için kullanıyorum. Hikâyelerim genelde bir yerden bir yere giderken yaptığım çekimlerden oluşuyor: Derya’yla okula giderken/okuldan dönerken, karşıdaki bir toplantı için vapura yetişmeye çalışırken, vapurda boğaza/bulutlara bakıp kendi kendime terapi yaparken…...
“Yıllar yıllar önceydi” diyebileceğim bir zaman evvel, akademisyen bir takipçimle bir araya gelmiştik. “Cinsiyetler ve Yeni Medya” alanındaki bir konferansta yapacağı, “Blogların Toplumsal Değişime Katkısı” konulu bir oturum için benimle görüşmek istemişti. O zamanlar “blogların toplumsal değişime katkısı”ndan bihaber olan,...
Bu blogu ilk yazmaya başladığımda sesimi babaların da duyacağını hesaplamamıştım. Aslında sesimi kimsenin duyacağını hesaplamamıştım, daha doğrusu sesimi duyurmak için değil, içimdekini dışarı atmak için yazmaya başlamıştım ama bir sürü insan duydu, ne de güzel oldu! Geldiğimiz noktada Blogcu Anne...
Çocukluğumun büyük kısmı BP Mocamp’ta çadır/karavan hayatı yaşarak geçti, hala da onun üzerine tatil tanımam. Bir benzerini Kaş Camping’de buldum bundan birkaç sene önce, dün de Instagram’da dedim (hay demez olaydım), imkanım olsa bir karavan alır, okullar kapandığı gün çocuklarla...
Şişşşşt Şişşşt Sakin Ol…. Sinirlerine Hakim Ol! Bu yazı, önce kendimize, sonra anneliğimize sahip çıkmakla ilgili. Ömrünüzde kaç kere sinir krizi geçirdiniz? Ömrünüzün hangi dönemine denk geldi? ÖSS miydi? KPSS miydi? “Biz sizi ararız”lı iş görüşmeleri miydi? Lohusalık mıydı? Çocuk...
İlişkilerde hakkaniyet olmalı. Sen incindiğinde, onun işi seni rahatlatmak. Tıpkı o incindiğinde senin işinin onu rahatlatmak olması gibi. Bir taraf her şeyi üstüne aldığında denge bozulur. Oyunun kuralı bu. Sınır koymayı öğreneceğiz. Senin sıran olduğunda, senin sırandır. diyor Nilüfer Devecigil Işığın Yolu kitabında....
Bu ara 40 bin bakımı vesilesiyle kendimi bir genel bakıma almış durumdayım. İnsan kendine bir bakmaya başlayınca gerisini getiresi geliyor ya, acaba daha ne yapabilirim diye düşünürken genel geçer bakım önerilerine takılmaya başladı gözlerim… Geleneksel medyada kadınlar ve anneler için...
Biliyorsunuz, sosyal medyada bir TBT furyası var. İngilizcedeki Throw Back Thursday kelimelerinin baş harfinden oluşan bu kısaltma, Perşembe günleri, geçmişten fotoğraflar paylaşmak şeklinde hayat buluyor. Bir nevi “Hey gidi günler” bahanesi… Ben bunu blog boyutuna taşımak istedim. Mümkün olduğunca, Perşembe günleri...
Bu blogda, anneliğimle ilgili bence neyi yanlış yaptığıma dair, neleri daha iyi yapabileceğime dair, hangi konularda kendimi geliştirmem gerektiğine ve geliştirmeye çalışıyor olduğuma dair yüzlerce yazı var. Abartısız, yüzlerce… Ama neyi iyi yapıyor olduğuma dair yazdığım yazıların sayısı bir elin...
Blogcu Anne Annelik her zaman tozpembe değil