Bu yazıyı ilk okuduğumda, Elif’in Şans yazısı aklıma geldi. Ve tabii çocuklar konusunda da meyvelerini almaya başladığı YardımDeğilİşBölümü etiketi. Dinçer’in doğum hikayesi de tuz biber oldu, tercüme tam yerini buldu. Onun yazar bilgisine “Ezgi’nin Kocası” yazmak el alışkanlığıma ters düşmüştü mesela, oysa ne kadar doğal… Onlar...
Beni tanısaydınız, henüz çocuk sahibi olmadığım dönemlerde beni en çok sevindirecek şeyin eşimden alacağım hamilelik haberi olacağını düşünebilirdiniz. Çocuklarla aramın çok iyi olması, çocukla çocuk olmam, hep insanların çocuk sahibi olmasını desteklemem kolayca gözlemleyebileceğiniz şeyler. Şimdi bakınca hamilelik haberini aldığım...
Instagram’da canlı yayın yaparken bazen “Eşinizle tartışıyor musunuz?” soruları geliyor, diyorum ki “Tartışmaz mıyız? En çok da çocuklar üzerinden.” Ben kendine sınırlar çizen, örneğin akşam belli bir saatten sonra artık koltuğa oturup kimsenin dişiyle, çişiyle uğraşmak istemeyen ve bunu dile...
Bizim için yaz tatili bu hafta başladı… Okullar kapanır kapanmaz tatile çıkmıştık, döndükten kısa bir süre sonra memleket birbirine girdi ve annemlere kaçtık, şimdi evimize yeniden döndük ve düzenimizi oturtmaya başladık. Bu süreçte, ‘Olmazsa olmaz!’ dediğim yaz okuluna şaşırtıcı bir...
Bu yazı anneleri keyiflendirip güldürmeyi, babalara ise tatlılıkla sataşmayı hedef alsa da, yiğidi öldürüp hakkını teslim etmemek olmaz: Babalar bizim canımız! 1- Evden çıkılacağı zaman annenin görevi: Çocukları giydirmek; ama zamanlamayı öyle bir denk getirmek ki, çok erken giydirip akşamdan...
HuffingtonPost.com sitesinde yayınlanan bu yazı Ebrar Güldemler tarafından Türkçeleştirildi. *** İnsanlar yeni bir yaşamın beraberinde yorgunluk getirdiğini anlıyorlar. Yine de yeni ebeveynlere bebeğin gece boyu uyuyup uyumadığını soruyorlar. Sanki bu, onların tam işlevli bir insan olup olmadıklarının göstergesiymiş gibi… Fakat her ebeveyn...
…ve yüksek sesle konuşulmalıdır! Duygu’yu ilk Mersin’deki kuzenim sayesinde tanımıştım, uzaktan. ‘Elif bak, burada böyle bir anne var, tanımanı çok isterim’ demişti Umut Abla… ”Elif Ada’nın Annesi” olarak bildiğim Duygu’yla uzaktan da olsa arkadaş olduk sonrasında… Hatta geçen sene Tarsus’ta...
18. hafta aynı zamanda İzmir’li Emek’in karla imtihanı haftasıydı. Cuma günü başlayan kar fırtınası Cumartesi geceyarısına kadar bizim tepemizde takıldı, sonuç: bütün yarımada yarım metre kar altında. Bu kar kıyametinin bonusu ise pazartesi iptal olan okullardı! Cuma-Pazartesi arası sevgili kocacığımla...
Küçükken annemle babam kavga ettiklerinde çok korktuğumu hatırlıyorum. Biraz büyüyünce onların aralarını bulmaya çalışırken buldum kendimi… Bazen yanlarına gider hiçbir şey olmamış gibi davranırdım, bazen ortamı yumuşatmaya çalışırdım. Çoğu zaman işe yaramazdı; olay bir şekilde soğur, geçer giderdi ama o...
Raising Cain: Protecting the Emotional Life of Boys isimli bir kitap okumuştum. ‘Oğlan çocuğu yetiştiren ya da onları eğiten herkesin okuması gereken bir kitap’ yazıyor kapağında… Katılıyorum. Beni çok etkilemişti kitap, özellikle de oğlan çocuklarının yaşadıkları duygusal iniş çıkışlar hakkında…...
Blogcu Anne Annelik her zaman tozpembe değil