Etiket Arşivi: Cocuk edebiyatı

Yeniay’ın Uykusu Yeniay tam büyüyecekken, Uykuya daldı Oracıkta kaldı. Bir kuş tutundu aya Işığından içmek umuduyla Umut da uykuya daldı Yeniay şaştı kaldı! – Esra Ergüven Şiir denilince ilk akla gelen nedir? derin konular ya da çok romantik sözler mi?...

Geçtiğimiz yaz başıydı; Eğitim Reformu Girişimi‘nin düzenlediği bir seminere katılmıştık Peri’yle… Çocuk edebiyatı üzerine, çok tatmin edici bir etkinlikti… Orada konuşmacılardan ben diyeyim Sedat Girgin, sen de -şu an ismini hatırlayamadığım- bir yazar önermişti bu kitabı. Ondan beridir de aklımda....

Uzun zamandır aklımda olan bir çocuk kitabı fikrim var. Gerçekten de uzun zamandır aklımda: 2013’ten beri hikâyeyi evirip çevirip duruyorum. Sonunu getiremedim henüz, istediğim gibi olmadı. “Ondan sonra da bir daha hiç kavga etmemişleeeer” gibi anlamsız (ve gerçek dışı!) bir...

Bu blogdaki kitaplık bölümünü ilk başta Deniz’in Kitaplığı olarak başlatmıştım ben. O zamanlar Derin portakalda C vitaminiydi, Derya’nın ise esamesi bile okunmuyordu. Deniz’le ve Deniz’e okuduğum kitapları yazıyordum bu bölümde… Blog bilgim henüz o kadar başlangıç seviyesinde ve vizyonum o kadar...

Çıtır Çıtır Felsefe‘yle ilk olarak ne zaman, nerede tanıştım, hatırlamıyorum; ancak ilk gördüğüm anda isminin etkisine kapıldığımı hatırlıyorum. Felsefe benim için lise ikinci sınıfta aldığım, hocasını çok sevdiğim ancak konuyu oldukça monoton bulduğum, iyi not alabileceğim ‘ballı’ derslerden biri olarak kaldı. Sonrasında da...

TUDEM’in İyi Kitap diye bir aylık Çocuk ve Gençlik Kitapları Dergisi var. Bilmiyorsanız, okumuyorsanız büyük kayıptasınız. Web sitesi ve uygulaması da var ancak ben derginin kendisini okumaktan büyük keyif alıyorum. Sindire sindire, altını çize çize, önerdikleri kitapları not ederek okuyorum her...

Sonunda yine evimden- herkese merhaba! Bu hafta oraya koştur, ordan çıkıp aceleyle buraya koştur, trafiğe takıl, trafikten çıkabilmek için trafik radyo dinlerken bir yandan da cep telefonundan trafik yoğunluk haritasına bak haftası oldu! Düzce’ye yerleşip sessiz sakin, her yere yürüme...

Ben satın aldığım kitaplara isim yazar, tarih atarım; annemden edindiğim bir alışkanlık. Ancak nedense bunu çocukların kitapları için yapmak hiç aklıma gelmemişti, onları yeterince ciddiye almamış mıyım acaba?..

Geçtiğimiz Kitap Fuarı’nda ilk kez karşılaştığım ancak duyar duymaz kucakladığım bir tanımlamayla karşılaştım: Anti-otoriter çocuk edebiyatı.

Geleceğe dair endişeli olmak için oldukça geçerli sebeplerim var bence, ülkenin ve hatta dünyanın halini göz önüne alınca…