Etiket Arşivi: Cocuk ve Güvenlik

Hürriyet’te iç burkan bir haber var bugün. 1,5 yaşındaki bir bebek, arabada annesinin kucağında seyahat ederken kamyonla çarpışmışlar. Bebek annenin kucağından, camdan dışarı fırlamış. Olay yerinde ölmüş.

Son zamanlarda Deniz’e ismini, cismini, telefon numarasını ve hatta ev adresini öğretmem gerektiğinin farkına varmaya başladım. Gittiğimiz alışveriş merkezlerinde ona hemen görevlileri gösterip, kaybolduğunu düşünmesi halinde onlarla konuşmasını söylüyorum.

Sevgili BlogcuAnne.com okuru, Trafik kazalarında yaşamını yitiren her 100 kişiden 26’sının çocuk olduğunu… Bir başka deyişle, trafik kazalarında ölen her dört kişiden birinin 9 yaşın altında olduğunu, Türkiye’de 100 kazadan 14.7’sinde bir çocuğun öldüğünü… Almanya’da bu oranın %4.9, İngiltere’de %5.86....

“Kuzguna yavrusu anka görünür” misali, her anne gibi çocuklarıma bakmaya doyamam bazen. Benim çocuklarım çok güzeldir, en güzeldir bence. Her annenin kendi çocuklarının olduğu gibi. Deniz oğlumun kaşlarını çok severim. Ne incedir, ne kalındır; tam olması gerektiği gibidir, şekli de çok...

Ben böyle bir şey görmedim. Aslına bakarsanız, herhalde kimse görmedi. Sosyal medya hayatımızın bir parçası geldiğinden beri yaşadığımız ilk ciddi doğal afet sanırım bu.

İlk olarak Amerika’da görmüştüm çocukların bisiklete binerken kask taktıklarını. Her şeyi kuralına göre yapan Amerikalıların aşırı titizliği diye düşünmüştüm. Hepimiz bisiklete bindik, hangi birimiz kask taktık, Allah aşkına? ~~ Bugün öğleden sonra Deniz parkta arkadaşının akülü arabasına biniyordu. Çok da...

Dün okulda oynarlarken arkadaşı Sarp, kafasını Deniz’in dişine çarpmış. Deniz’i okuldan alırken bir heyecan anlattı bana. Üzerinde durmadım. Sadece ikisinin de canının ne kadar yanmış olabileceğini düşündüm. Eve geldik. Her şey yolundaydı. Oyun grubu bizdeydi. Simit almıştım çocuklara. Deniz ısıramadı...

Aşağıdaki hikâye, Parenting dergisinin Haziran sayısından. Rahatsız edici bir hikâye. Baştan söyleyeyim: sonu mutlu bitmiyor. Küçük bir çocuğun trajik ölümüyle sonuçlanıyor. Neden burada yayınladığıma gelince… Derginin, yazının girişinde yer verdiği şu sözler sebebini açıklıyor:

Bugün itibariyla çocukların otomobilde seyahat ederken oto koltuğuna oturtulmaları yasal olarak zorunlu oluyor. Hayırlı olsun. Bakalım ne kadar uygulanacak…

  Türkiye’de yaşıyor olmakla ilgili söylendiğim, dert yandığım konuların arasında birinci sırayı kapalı alanlarla sigara içilmesi alıyorsa, ikinci sırada da çocukların trafikte arabaların içine gelişigüzel oturtulması var. Gerçekten hayretler içinde kalıyorum bazen: İstanbul gibi gelişmiş (!) bir şehirde, iyi model...