Etiket Arşivi: Ebru’nun Gebelik Günlüğü

  Talihim yok bahtım kara. Kıraç’tan dinlemiştim bu şarkıyı, çok severim. Türkiye seyahatine valiz yaparken, şort, askılı badiler hatta bikini koyan ben Mersin’e vardığımızda bu şarkıyı söyledim bol bol. Yağışlı bir hafta bekliyordu bizi, hava sıcaklıkları da düşecekti. Hollanda ise...

Beklenen Yolculuk. Bu haftanın tek konusu buydu. Bütün hafta işyerinde bu yolculuğa kafamız rahat çıkmak için var gücümüzle çalıştık. Boş kaldıkça evi de toparladım. Tuhaf bir huy ama bir yere giderken evi çok düzenli bırakırım ben, sanki ben yokken eve...

Yolun yarısı. Bundan sonrası su gibi akar, yokuş aşağı gidersin diyor arkadaşlar. Bakıyorum da buraya kadar olan kısmı da zor geçmemiş aslında, şu acilde geçirdiğimiz olaylı günün dışında. Tahmin ettiğim kadar zorlamıyor beni. Şimdilik yani… Bu hafta ebeyle 20. hafta...

Detaylı ultrason: Bir tür milat bizim için, artık biraz daha kafamız rahat devam edeceğiz yolumuza. Ali de geleceği için bir Pazartesi gününe ilk randevuyu aldım, saat 7:45’e. Sabahın köründe gittik hastaneye ve henüz kapıları kilitli bölümün önünde beklemeye başladık. Kapıya...

Bu hafta çok garip başladı… Neye niyet neye kısmet. Hafta sonu sol böğrüme bir sancı saplandı. Hareket etmekte ve nefes almakta zorlanmaya başladım. İlk önce kalple ilgili bir şeyler sandım, korktum. Hemen ev tipi bir tansiyon aleti aldık ve düzeni...

Beni bu havalar mahvetti. Orhan Veli şiirinin orjinalinde olduğu gibi bu güzel havalar demiyorum özellikle, çünkü bu ülkede güneşli bir havanın bu mevsimde haftasonuna denk gelme ihtimali Türkiye’nin Avrupa Birliğine girme ihtimalinden sadece birazcık daha yüksek. Paskalyamız meteorolojinin aynen söylediği...

Bu haftanın en büyük olayı tabii ki cinsiyetini öğrendiğimiz ultrason kontrolüydü. Detaylara geçmeden önce sonucu açıklamak isterim, buyurun: Böylece bir önceki yazıma göre üzere benim hislerim kablel vuku bulmuş oldu. İtiraf edeyim bu bir histen daha ötesiydi. Şöyle ki; “Bebeğinizin...

15. hafta. Bu ara günler çok güzel geçiyor, bulantım çok az, ofiste yoğun günler geçirsem de enerjim yerinde. Artık ofiste herkes biliyor hamile olduğumu, hatta dar kesim gömleklerimden pırtlayan göbeğime dikilen bakışları fark edebiliyorum. Ofisteki arkadaşlara söylediğimde çok güzel tepkiler...

İşte Başlıyoruz! Gebelik günlüklerini uzuuun zamandır takip ederim. “Bir gün hamile kalınca ben de yazıcam!” diye heveslenirdim hep. O günün bu kadar geç ve bu şekilde geleceğini hiç düşünmemiştim. Nasıl mı? Durun biraz başa dönelim; Yıl 2014. O yıl Eylül’de...