Şu fani dünyada kendimle ilgili beğendiğim bir şey varsa o da ince belimdir. Daha doğrusu öyleydi — bu haftaya kadar. Daha önce de söylemiştim, son üç aydaki yorgunluk, uykusuzluk, beş dakikada bir tuvalete gitme, bel ağrısı, kasık ağrısı ve daha...
Bu haftanın en akılda kalıcı olayı İki Numara’nın kalp atışlarını duymamız oldu. Bundan yaklaşık iki buçuk hafta önceki randevumuzda kalp atışı henüz başlamamıştı. O yüzden bugün artık görmemiz şarttı. Nitekim doktor ultrasonu yaparken karşımdaki ekranda sadece yanıp sönen kalp atışını...
Deniz’e hamileyken de ilk başlardaki en büyük sıkıntım uykuydu. Mide bulantısı daha sonra başlamış ve baş edilir düzeyde kalmıştı. Ama uyku hali öyle baskındı ki, evden çalıştığım bir gün işyerimle yaptığım yaklaşık 1 saatlik bir telekonferans görüşmesinin neredeyse 20 dakikasında...
Kan testini yaptırdıktan ve bir hafta arayla tekrarladıktan sonra sonuçlarla birlikte doktorun yolunu tuttum. (Kanımdaki HcG beklenen düzeyde yükseliyordu) Deniz’in Babası iş için yurt dışında olunca bana kız kardeşim eşlik etti. Bu işi ikinci kez yapıyor olmak heyecan seviyesini az...
Blogcu Anne Annelik her zaman tozpembe değil