Etiket Arşivi: Hastane çantası

Yaşasın doğum iznine çıkmak! 32. haftadaki “ben çok iyiyim bence 37’ye kadar çalışabilirim” söylemlerimi yutuyorum. 34. hafta itibarıyla işe gidip gelmek yormaya, zorlamaya başladı. 31 Aralık tarihini son günüm ilan ettim. Böylece, 10 gün kadar erken izne çıkmış oldum. Biraz...

İlk iki yazımda siz okuyucuları sıkmamak adına tüp bebek sürecini detaylı yazmadım. Bu kısım belki bu süreçten geçmeyen okuyucular için biraz sıkıcı olabilir, ama süreci yaşayan arkadaşlarımla paylaştığımda faydalandıklarını gördüğüm için yazmak istiyorum. Kullandığımız stimulasyon (yumurta toplama) protokollerinden bahsedeceğim. Genel...

Çok yoğun geçen 38.haftadan merhaba! Bu haftanın en güzel olayı annemin gelmesiydi. Gelene kadar ‘’Aman cücüğüm bekle beni. Sakın erken gelme’’ diye diye neyse yetişti. Annem öğretmen ve ilk doğumumda çalışıyordu. Doğum dalgaları başladığında ve bu dalgaların artık doğumun resmi...

34 haftalık hamileyim. Otuz dört! Şunun şurasında kalmış bir elin parmaklarından azcık fazla hafta. Ne çabuk geçti. Çok çabuk geçti. Ben sanırım o hamileliği çok özleyecek olanlar içinde yer alacağım hep. Hani göbeğimi özlüyorum, içimde attığı tekmeleri özlüyorum diyenler var...

Geçen sene bu zamanlar, bu blogda yeni bir ‘hastane çantası’ yazısı yazacağıma inanmazdım. Yazamadım da zaten, yazamadan doğurdum! Yazıyı yazmayı bırak, çantayı bile hazırlayamamıştım son doğumumdan önce… Geçtiğimiz Aralık ayının 16. gününde ‘Madem öyle, hastane çantamızı hazırlamaya başlayalım’ diye fotoğraf...

Merhaba, Geçen hafta başlayan soğukalgınlığı maalesef geçmedi. Hatta bu hafta boğaz ağrısı da başladı. İlaç kullanamadığım için iyileşemiyorum sanırım. Gebelikte hasta olmak zormuş. Önceliğimiz bebeğimiz olunca, uygun görülen ağrı kesicileri bile içmeye gönlümüz elvermiyor, işte bunlar hep annelik. Hastayken sabah...

Tarihten anlaşılacağı üzere, flashback tadında bir doğum öyküsü olacak bizimkisi. Şimdi evin içinde pıtır pıtır yürüyen, henüz konuşmasa da artık bir şekilde tüm meramını bana anlatabilen karşımdaki şu minik adama bakıyorum ve on dört ay öncesine gidiyorum. Doğum öykümüzü yazmak...

Son trimester’da hızla yol alıyorum. Git gide ağırlaşıyorum. Hareketlerim yavaşladı, daha çabuk yorulmaya başladım. Kalçamdaki ağrı geçti sayılır. Magnezyum desteğinin faydası oldu sanırım. Bazen gece kalktığımda oluyor, o da geçen haftaya nazaran yok denecek kadar az. Ancak midemdeki problem hala...

Sakin bir hafta geçirdim. Bu haftanın tek sıkıntısı, önce hafif hafif başlayan, sonra şiddetlenen sağ kalçamdaki ağrıydı. Öyle ki belime ve sırtıma da vurmaya başladı. Doktorumla konuştuğumda magnezyum eksikliğinden kaynaklanabileceğini söyledi. Eğer geçmezse ortopediste gideceğim. Magnezyum desteğini arttırdı. Şu an...

Ve üçüncü trimester’la karşınızdayız sayın seyirciler… Geçtiğimiz haftaya kadar gayet laylaylom olan bendeniz bundan birkaç gün önce yatağa girdiğimde, hani tam uyumak üzereyken gazilyon tane alakasız şey gelir ya aklına, hah işte tam o anda bir aydınlanma yaşadım (daha doğrusu...