Etiket Arşivi: kardeş kavgasi

Kapı çalıp kargo geldiğinde ve bize bu seriyi getirdiğinde çok sevindim. Ben zaten içinden kitap çıkan paketleri çok severim. Okuyan Us Yayınlarının bu yeni serisi Amerikan Psikoloji Derneği onaylı kitaplardan oluşuyor. Her biri uzmanlar tarafından hazırlanmış ve bir konuya çözüm...

Baby-led weaning konusundaki araştırma ve soruşturma çalışmalarıma (!) geçen hafta da devam ettim. Ne ilginç değil mi -ve dikkate değer- her şeyin ‘doğal’ını bile kitaplardan öğreniyor olmamız… Annem bana ‘Kızım bırak bu işleri, 6. aydan sonra yavaş yavaş eline ver bebeğin...

Çocuk hakları var, çocuk hakları günü falan var, bence benzer bir farkındalık çocukların sorumlulukları için de oluşturulmalı! Deniz’in okulunun rehber öğretmeni zaman zaman ebeveynlere bilgilendirici notlar gönderiyor: Çocuklarımızın Alabilecekleri Sorumluluklar başlıklı son notu şöyle: ÇOCUKLAR HANGİ YAŞTA NE SORUMLULUK ALMALI?...

İkinci ay kontrolünün devamında ikinci ay ve verem aşılarını oldu geçtiğimiz hafta Derya kuzusu. Üç ayrı yerinden (iki bacak, bir kol) şişlendi ve çok sinirlendi. Aylık kontroller için doktorumuza gidiyoruz ama aşılarını sağlık ocağında -pardon, aile sağlığı merkezinde- yaptırdık. Yemin...

‘Ne seninle ne sensiz’ kardeşlik için söylenmiş bir söz olmalı… Kendimden çok iyi hatırlıyorum. Benden 4,5 yaş küçük kızkardeşime etmediğimi bırakmazdım. Duygusal eziyet ederdim, sinirlendirirdim, ezerdim (o da beni ısırırdı!). Ancak bu dünyada en çok da onu severdim. Söz konusu...

Aşağıdaki yazı Blogcu Anne okurlarından Ayça Sobutay tarafından kaleme alındı. *** Kavga ederken sevmek Sıradan bir Pazar günü, saat sabahın sekizi… İki küçük çocuklu her evde olacağı üzere uyanma faslı çoktan bitmiş. Ben mutfakta tek gözüm kapalı çocukların ballı sütünü...

‘Evden çalışmanın püf noktaları’ konulu bir yazı yazmak istiyorum ne zamandır. Aslında birçok konuda birçok yazı yazmak istiyorum ama vaktim olmuyor. Hele de adına ‘yaz TATİLİ’ denilen şu günlerde… Bugün fark ettim ki bu yazıyı yazamamamın haklı bir gerekçesi var:...

Geçtiğimiz hafta Derin’in okulu tatildi. Ay ne yapıcaz, bütün haftayı nasıl geçiricez derken annem Pazartesi geldiğinde ‘Götüreyim mi?’ dedi; Derin’e ‘Gider misin? diye sordum, ‘Giderim’ dedi; anneme dedim ‘Al senin olsun’, gidiş o gidiş. ‘İki gün kalır’ diye gönderdik, kendisi...

Ben çok daha sancılı bir süreç olacağını sanmıştım. Çok daha uzun süreceğini, daha zor ayrılacaklarını düşünmüştüm. Belki de öyle olmasını içten içe istemiştim. Hiç olmadı. Çok uzun zamandır dilime pelesenk olmuştu zaten: Odalarınızı ayıracağım!  Ne zaman birbirlerine girseler, kavga gürültüden...

Milli Eğitim Şura’sında alınan ‘ilkokul birinci sınıftan itibaren zorunlu din dersi’ kararının ardından, çocuğunun okulda din eğitimi almasını istemeyen ebeyvenlere ‘Evde eğitim’ daha ciddiyetle sorgulanası bir seçenek olarak göz kırpmaya başladı.