Etiket Arşivi: Paphia

Dün sabah kahvaltıda Deniz babaannesine “sen yaşlı mısın, ölecek misin?” diye sordu. Nunu da “Şimdi değil, sonra” dedi. Bunun üzerine Deniz bana sordu: Anne, sen de ölecek misin? Çok hazırlıksız yakalandım. Nunu “Anneler ölmez” dedi. Ama ben diyemedim. “Bütün canlılar...

Amerika’ya gittiğimde çok güzel bir kitap almıştım Deniz’e. Adı The Tenth Good Thing About Barney. Kitabın kahramanının Barney adlı kedisi ölüyor. Annesi, ertesi gün kedi için bahçelerinde düzenleyecekleri cenaze töreninde Barney hakkında 10 iyi şey söylemesini istiyor oğlundan. Fakat o...

… çok bayat. Paphia öleli 2 ay oldu. 14 senedir hayatımızdaydı.

Herkese çok teşekkür ederim. Arayan, soran, yazan, düşünen herkese… Öyle güzel sözler söylendi, öyle anlamlı mesajlar gönderildi ki… Hepsi o kadar iyi geliyor ki. Paphia çok özel bir köpekti. Onunla ilgili yazmak, paylaşmak istediğim öyle çok şey var ki… Ama...

Çok özleyeceğiz.

Tuhaf bir bekleyiş içindeyiz. Paphia sona yaklaştı. Günler, belki de saatlerle ifade edilebilir. Artık neredeyse hiç yürüyemiyor. Yemek yemiyor. En sevdiği konserve mamanın tadına bakmadı. Su bile içmiyor. Çenesini kapadı. Sanki uğraşmayın benimle, rahat bırakın dermiş gibi.

Paphia iyi değil. İnişe geçti. Henüz karaciğer yetmezliği ve sarılık olduğunu öğrenmeden önce konuşmuştuk Doğan’la. “Bak Elif, Paphia çok yaşlı artık. Hazırlıklı olmamız lazım bazı şeylere… Ve eğer ciddi bir hastalığı olacak olursa da ne yapacağımıza karar vermemiz lazım. Tedavi...

Anneler Günü, Babalar Günü, o günü, bu günü gibi ‘özel günler’ arasında en sevmediğim Sevgililer Günü olanıdır. Nedir yani bu sevgililer günü, Deniz’in deyimiyle ‘ValentiMes Day’? Tarihçesini bilmeyen ve merak eden varsa Wikipedia’dan (İngilizce olarak) okuyabilir.

Nihayet… Üç senedir Deniz’e kar gösteremedim diye hayıflanıyordum. Neredeyse üç senenin açığını kapatacak kadar kar yağdı şu son üç günde… Deniz’in hayattaki ilk senesinde Miami’den İstanbul’a Ocak ayının sonunda gelmiştik. Biz gelene kadar ne kar kalmıştı, ne buz. İkinci senesinde...